غول‌پیکر‌ترین آتشفشان مریخ کشف شد
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۶۷۶۵۵
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، بررسی داده‌های ماموریت فضاپیما‌های مختلف به سیاره سرخ از وجود غول‌پیکر‌ترین آتشفشان این سیاره پرده برداشت.
این آتشفشان غول پیکر در یکی از نمادین‌ترین مناطق مریخ در معرض دید عموم پنهان شده بود.
آتشفشان مذکور در نزدیکی خط استوای سیاره قرار دارد و به دلیل ماهیت فرسوده و غیر قابل مشاهده داده‌های ماموریت مارینر۹ این ویژگی در طول این سال‌ها هویدا نشده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مارینر ۹ در ۳۰ مه سال ۱۹۷۱ توسط موشک اصلس-سنتو پرتاب شد و موشک دقایقی پس از پرتاب، از مارینر جدا شد تا فضاپیما توسط صفحات خورشیدی خود به راهش ادامه دهد. کاوشگر ۱۶۷ روز پرواز کرد تا به فراز مریخ برسد.
بر اساس بیانیه موسسه جستجوی هوش فرازمینی، این یافته در طول پنجاه و پنجمین کنفرانس علوم قمری و سیاره‌ای که اکنون در وودلندز، تگزاس در حال برگزاری است، گزارش شده است. این مطالعه با استفاده از داده‌های مارینر۹، مدارگرد یک و دو وایکینگ ناسا، نقشه‌برداری جهانی مریخ، اودیسه مریخ و مدارگرد شناسایی مریخ و همچنین مأموریت مریخ اکسپرس آژانس فضایی اروپا انجام شد.
منطقه‌ای که آتشفشان به تازگی مستند شده در آن قرار دارد، خانه سه آتشفشان غول پیکر شناخته شده دیگر است که در ماوریت‌های قبلی فضاپیما‌ها کشف شده‌اند. این مورد اگرچه فرسایش بیشتر و ارتفاع کمتری نسبت به سایر همتایان آتشفشانی دارد، اما این آتشفشان تازه کشف شده از نظر قطر با سایر آتشفشان‌ها رقابت می‌کند و قطر آن بالغ بر ۲۸۰ مایل (۴۵۰ کیلومتر) و ارتفاع آن تقریباً ۲۹ هزار و ۶۰۰ فوت (۹ هزار و۲۲ متر) است.
بیانیه این موسسه خاطرنشان می‌کند: کشف این آتشفشان به یک مکان جدید و هیجان انگیز برای جستجوی حیات و یک مقصد بالقوه برای اکتشافات رباتیک و انسانی در آینده اشاره می‌کند.
این تحقیقات جدید نشان می‌دهد که آتشفشان تازه کشف شده هنوز هم فعال است و ممکن است در آینده نیز فعالیت‌هایی داشته باشد. این کشف مهم نشان می‌دهد که مریخ هنوز هم فعالیت‌های زمین‌سانی دارد و تا به حال همه جزئیات این سیاره به درستی درک نشده است.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: مریخ آتشفشان نجوم و فضا فضاپیما غول پیکر کشف شد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۶۷۶۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
گروهی از دانشمندان سیاره‌شناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوت‌وست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کرده‌اند. آن‌ها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کرده‌اند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کویی‌پر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر می‌رسید در جهت‌گیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شده‌اند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیاره‌ای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیاره‌ای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصله‌اش از خورشید می‌تواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.
البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی می‌شد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X می‌نامیدند.
طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونی‌ها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیل‌ها، توزیع اجرام یافت‌شده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر می‌کنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر می‌دهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.
پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکت‌های اجرام بلنددوره‌ای پرداختند که از مدار نپتون می‌گذرند و در طول سفر خود، حرکت‌های نامنظمی نشان می‌دهند. آن‌ها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیه‌سازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر می‌کشند.
دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، داده‌های جزرومد کهکشانی را نیز به شبیه‌سازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راه‌شیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شده‌اند.
شبیه‌سازی‌ها نشان داد که قابل‌قبول‌ترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیه‌سازی‌ها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.
شرح عکس: مقایسه توزیع‌های مداری از شبیه‌سازی‌های حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیم‌محور اصلی ردپای مداری فرانپتونی‌های شبیه‌سازی‌شده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است